اشعار " کیان " تبریزی

تا تویی جانان من جانم فدایت می‌کنم

در کنارم چون شوی از غم جدایبت می‌کنم

غرقه شو بر عشق خود تا انتهای عمر خود

روز و شب با اشتیاق جانا صدایت می‌کنم

چون شوی قائل به عهد وعشق وبرپیمانمان

بی گمان من اقتداء بر آن وفایت می‌کنم

محفل عشاقی و با مهر ورزی پر کنیم

کن یقین پیوسته من غرق صفایت می‌کنم

تو زمن جان خواه تا من شوم قربان تو

بی محابا جان و دل آنی فدایت می‌کنم

ای "کیان" آسوده باش از دلبرت تا زنده ای

حالیا فریاد زن جانا دعایت می‌کنم

کیان تبریزی

20 اسفند 98